طراحی، بخشی از هنر سازمان دادن فضای کالبدی است که با رشته‌های مختلف علمی و هنری مانند برنامه‌ریزی شهری، معماری و منظر سازی، مهندسی فنی، مهندسی ترافیک و حمل و نقل، جغرافیا، روان شناسی، جامعه‌شناسی و اقتصاد سر و کار دارد و در عین حال با سیاست و فرهنگ نیز ارتباط پیدا می‌کند و دامنه ی فعالیتش بسیار گسترده‌است.
هدف از طراحی شهری : فضاهای سبز در شهرها نقش زیست‌محیطی، تفریحی و زیبایی دارند. کیفیت هوا با وجود درخت‌ها افزایش می‌یابد. در هوای گرم تابستان درختان به کاهش اثر جزیره گرمایی شهری کمک می‌کنند. درختان هم چنین محیط زیست بسیاری از پرندگان هستند که وجود آنها به زنده بودن شهر کمک بسیاری می‌کند. طراحی شهری بخش بسیار مهم و حساسی از هویت شهروندان یک شهر به ‌شمار می‌رود بدین معنا که چگونه می‌اندیشند، چه امکاناتی در دسترس داشتند و چه متخصصانی نبوغ خود را ارائه دادند تا شهری که در آن زندگی می‌کنیم ساخته شده‌است. زمانی که این عوامل را کنار یکدیگر قرار می‌دهیم تا ترکیبی از یک شهر را ارائه نماییم، سیمای شهر گویای فرهنگ و نگرش آن جامعه می‌باشد. معیار فرهنگی، سلیقه ی شخصی، تفکر و امکانات نهادهای اجتماعی در یک کشور تعیین‌کننده ی نمای ظاهری شهری و بالطبع طراحی شهری است.
طراحی شهری از یک سو باید حداقل خدمات و امکانات شهری را به‌ طور یکسان در اختیار کلیه شهروندان قرار دهد و از سوی دیگر تنوع و امکان انتخاب جایگزین متفاوت را برای گروه‌های مختلف جامعه فراهم سازد. هدف اول مستلزم یکنواختی استانداردها و جامعیت آن می‌باشد، ولی هدف دوم تنوع استانداردها و به‌کارگیری تدابیر و راهبردهای متخصصان و افراد ذی‌صلاح در شهرسازی را ایجاب می‌نماید.
طراحی شهری در چارچوب کلی فرآیند برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری جامعه، نیاز به تشکلات رسمی دارد تا از این طریق قشرها و گروه‌های فرهنگی جامعه نتواند به ارزش‌ها و آرمان‌های خود جامه ی عمل بپوشانند و پیشنهادهای طراحی را که نهایتاً به صورت سرمایه‌گذاری شهری، مرمت، نوسازی، بازسازی و ساخت و حفظ بناها در می‌آید، بهتر ارائه دهند.
اگر از هر قشر خواسته شود تا نظر خود را در مورد شکل شهر و نقش شهر بیان کند در طراحی شهری، تنوع، هماهنگی و زیبایی سیمای شهر و الگوی فعالیت‌ها به بهترین نحو فراهم می‌آید زیرا در این حالت طراحی شهری رفتارهای جمعی خواسته‌های فرهنگی و هویت گروهی را منعکس می‌سازد. فرضیه اصلی در این‌جا این است که طراحی خیال پردازانه با استفاده مشترک از فضا و سهیم شدن در امکانات و دسترسی متعدد به عملکردهای شهری و تنوع در شیوه‌های زندگی می‌تواند برخی از تضادهای بارز بین گروه‌ها را از بین ببرد. طراحی شهری فعالیتی پر هزینه‌تر از برنامه‌ریزی شهری می‌باشد و مستلزم به‌کارگیری منابع کمیاب و متخصصان حرفه‌ای ماهر است. این نکته حائز اهمیت است که فعالیت‌های طراحی شهری در جهاتی سوق داده شود که عملکردها و عوامل شکل دهنده ی شهری بیشترین تأثیر را روی رفتار کلی افراد و بافت و فرم شهر داشته باشد.
عوامل مؤثر در طراحی شهری :
• درجه حرارت محیط (درجه حرارت متوسط سالیانه، متوسط سردترین ایام سال، متوسط گرم‌ترین ایام سال و…)
• میزان بارندگی درمحیط (باران، برف، تگرگ، بیشترین میزان بارندگی، ایام بارندگی، میزان متوسط بارندگی و…)
• میزان رطوبت محیط (حداکثر، حداقل، متوسط، ایام مرطوب و شرجی، ایام خشک و…)
• تابش آفتاب (زاویه تابش در ماه‌های مختلف سال، شدت تابش، ساعات تابش در ایام مختلف سال و… )
• زمین لرزه ها (شدت، تاریخچه، تواتر و… )
• معادن موجود در محیط
• خواص فیزیکی و شیمیایی خاک محیط (استعداد کشاورزی، املاح موجود در خاک، قابلیت استفاده برای مصالح و… )
• وضعیت آب منطقه (آب جاری، آب زیرزمینی)
• مشخصات آب محیط (میزان املاح شیمیایی، سختی هدایت الکتریکی، مقدار آلودگی و… )
• وزش باد در محیط
• فضای سبز محیط (جنگل‌ها، مراتع، زمین‌های زراعی، باغ‌ها و… )
• توپوگرافی (کوه، تپه، دشت، دره، مقدار شیب)
• زیبایی‌های طبیعی محیط
• راه‌های ارتباطی موجود
• امکانات بالقوه محیطی برای تعیین نوع عملکردهای شهر

برای کسب اطلاعات بیشتر به صفحه ذیل مراجعه فرمایید.

https://fa.wikipedia.org/wiki/طراحی_شهری