مردم از مراکز تناسب اندام به طور فزاینده برای افزایش/ حفظ آمادگی و سلامتی استفاده می کنند. در حین ورزش، افزایش میزان استنشاق شرکت کنندگان باعث افزایش دریافت آلاینده های هوا از طریق تنفسی در محیط داخلی می شود. از این رو کیفیت مطلوب هوای ورزشگاه ها و مراکز تناسب اندام از اهمیت ویژه ای برخوردار است. انتظار می رود منبع اصلی آلودگی هوا در مراکز تناسب اندام ناشی از حضور انسانها  (از واکنش های چربی پوست، محصولات شخصی و تعلیق مجدد) و احتمالاً ناشی از افزایش فعالیت بدنی آن ها باشد. در یک مطالعه در چهار مرکز تناسب اندام در پورتو (پرتغال)، غلظت معلق کوچکتر از ۱۰ و ۲٫۵ میکرون از غلظت های فضای باز، به ویژه در کوچکترین مراکز و در دوره های کلاسی تناسب اندام، بسیار بالاتر بوده است. در مراکز دارای تهویه مکانیکی (از جمله تصفیه هوای بیرون) غلظت های بسیار کمتری نسبت به مواردی که تهویه محل به صورت طبیعی و با باز کردن پنجره هاست، گزارش شده است. همچنین گزارش شده که غلظت ذرات معلق در مراکز دارای تهویه مکانیکی، ۲ تا ۳ برابر کمتر از مراکزی بوده که از تهویه طبیعی  استفاده کرده اند که ممکن است به علت ورود ذرات از منابع بیرونی باشد. در مقابل بر خلاف آنچه که انتظار می رود تحقیقات نشان داده که در حدود ۹۵% از ذرات معلق کوچکتر از ۱۰ میکرون را، ذرات کوچکتر از ۲٫۵ میکرون تشکیل داده که این نشان می دهد اکثر ذرات در محدوده ریز بجای درشت قرار دارند. در محیط های متنوع ورزشی بالاترین غلظت ذرات برای سالن های ژیمناستیک و مراکز صخره نوردی به دلیل استفاده مکرر از گچ منیزیم برای خشک کردن دست ها گزارش شده است.